بعید است که کاربر رایانه باشید و با اصطلاحات NTFS یا FAT32 برخورد نکرده باشید. اکثر کاربران زمانی که می خواستند فایلی را انتقال دهند با این کلمات مواجه شده اند و با پیغام "فایل برای سیستم فایل مقصد خیلی بزرگ است" مواجه شده اند. این پیغام خطا ربطی به خرابی درایو فلش شما ندارد، بلکه به این دلیل است که درایو فلش شما با سیستم فایل صحیح فرمت نشده است. اما سیستم فایل چیست و چرا دانستن در مورد آن مهم است؟ در این مقاله قصد داریم تفاوت بین فایل سیستم های ویندوز 10 را توضیح دهیم و ببینیم بهترین نوع فایل سیستم برای سیستم عامل ویندوز 10 چیست؟ در ادامه با وب مهاجرت همراه باشید.

سیستم های فایل چیست؟

سیستم های فایل نشان دهنده نحوه ذخیره اطلاعات در یک دستگاه ذخیره سازی مانند هارد دیسک یا درایو فلش هستند. فایل سیستم ها نرم افزارهایی هستند که به سیستم عامل کمک می کنند تا اطلاعات را سازماندهی کند و از فضای ذخیره سازی بهینه استفاده کند. برای درک بهتر موضوع، یک کمد لباس مرتب و مرتب تصور کنید. در یک کمد، انواع مختلفی از لباس ها پیدا می شود. قسمتی برای پیراهن، قسمتی برای کفش و قسمتی دیگر برای شلوار در نظر گرفته شده است. بنابراین وقتی به یک پیراهن نیاز دارید، مستقیماً به قسمت پیراهن در کمد می روید. بنابراین می دانید هر نوع لباس کجاست و می توانید به لباس مورد نظر خود دسترسی سریع تری داشته باشید.

سیستم های فایل در سیستم عامل ها دقیقاً همین کار را انجام می دهند. وقتی داده‌ها را بر اساس نوع داده‌ها، چه فیلم یا یک بازی ویدیویی، روی حافظه ذخیره‌سازی ذخیره می‌کنید، سیستم عامل می‌داند چگونه و کجا فایل را با کمک سیستم فایل قرار دهد. سیستم های فایل به طور منظم اطلاعات را ذخیره می کنند تا کمترین فضای ذخیره سازی را هدر دهند. به این ترتیب اطلاعات توسط حسابداری سازماندهی می شود. سیستم عامل ها از فایل سیستم های مختلفی استفاده می کنند. به عنوان مثال، ویندوز از NTFS استفاده می کند، در حالی که برای مک ها، لازم است دستگاه ذخیره سازی را با فرمت Mac OS Extended File Systems یا فرمت HFS+ فرمت کنید. دستگاه های ذخیره سازی خارجی مانند درایوهای فلش یا کارت های حافظه معمولاً با سیستم های فایل FAT32 یا exFAT فرمت می شوند. حال باید با فایل های سیستمی قابل پشتیبانی ویندوز آشنا شویم.

FAT یا جدول تخصیص فایل

FAT در سال 1977 برای استفاده با فلاپی دیسک معرفی شد. مایکروسافت از این نوع فرمت همراه با DOS برای اولین نسخه های سیستم عامل ویندوز استفاده کرد. از آن زمان، FAT دستخوش تغییرات و بهبودهای عمده ای شده است، مانند افزایش حداکثر پارتیشن و اندازه فایل های پشتیبانی شده، که باعث شده این فایل سیستم همچنان در حال استفاده باشد. از مهم ترین نسخه های این فرمت می توان به FAT و FAT32 اشاره کرد که در فلش های با ظرفیت کم کاربرد فراوانی دارند. بنابراین، اگر فلش یا کارت SD با ظرفیت های بین 4 تا 32 گیگابایت دارید، ممکن است سازنده آنها را با فرمت FAT32 عرضه کرده باشد. این امر باعث می شود که هنگام انتقال فایل های حجیم با پیغام "فایل برای سیستم فایل مقصد بسیار بزرگ است" مواجه شوید.

داستان این است که FAT32 از فایل های بزرگتر از 4 گیگابایت پشتیبانی نمی کند. بنابراین اگر قصد انتقال هر نوع فایلی با حجم بیش از 4 گیگابایت را به فلش یا کارت حافظه با فرمت FAT32 داشته باشید با خطای ذکر شده مواجه خواهید شد. علاوه بر این، FAT32 از حافظه های ذخیره سازی با ظرفیت بیش از 32 گیگابایت پشتیبانی نمی کند. با این حال، به لطف سازگاری بالای FAT32، با وجود محدودیت‌هایی که دارد، همچنان به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین اگر فلش مموری با ظرفیت کمتر از 32 گیگابایت دارید، بهتر است آن را با سیستم فایل FAT32 فرمت کنید.

NTFS یا سیستم فایل جدید فناوری

مایکروسافت در سال 1993 سیستم فایل NTFS را برای غلبه بر محدودیت های FAT32 توسعه داد. بنابراین، در حالی که حداکثر ظرفیت پشتیبانی شده توسط FAT32 32 گیگابایت است، NTFS قادر به پشتیبانی از ظرفیت فوق العاده بیش از 16 اگزابایت است. برای درک بهتر ظرفیت یک اگزابایت، یک فیلم HD با ظرفیت 1 گیگابایت را تصور کنید. شما می توانید هزار تا از این فیلم ها را روی یک هارد 1 ترابایتی ذخیره کنید. در یک درایو 1x می توانید 1 میلیون ترابایت داده ذخیره کنید. بنابراین، در واقع می توان گفت که NTFS هیچ محدودیتی در پشتیبانی از فایل های حجیم ندارد.

همچنین مزایای دیگری نسبت به NTFS دارد. این فایل سیستم می تواند تغییرات اعمال شده روی یک فایل را ذخیره کند. در صورت قطع برق، NTFS از حذف احتمالی داده ها جلوگیری می کند. مزیت دوم پشتیبانی از NTFS برای مجوزهای امنیتی و اطلاعات فقط خواندنی برای فایل ها است. بنابراین کاربر می تواند فایل ها را با این فرمت رمزگذاری کرده و در وضعیت Read Only قرار دهد تا از ایجاد هرگونه تغییری جلوگیری کند. با این ویژگی ها، NTFS سیستم فایل ترجیحی برای سیستم عامل های ویندوز است. ویندوز فقط از طریق USB با حافظه NTFS قابل نصب است. متاسفانه نسخه های قدیمی ویندوز و لینوکس از NTFS پشتیبانی نمی کنند. macOS همچنین از NTFS در حالت فقط خواندنی پشتیبانی می کند.

جدول تخصیص فایل exFAT یا Extended File

در سال 2006، مایکروسافت سیستم فایل ویندوز 10 را معرفی کرد که قرار بود جایگزین FAT32 برای درایوهای فلش با ظرفیت بالا و کارت‌های SD شود. exFAT را می توان به عنوان یک فایل سیستم ایده آل با ترکیبی از ویژگی های مثبت FAT32 و NTFS معرفی کرد که در عین اینکه محدودیت های FAT32 را ندارد، برخلاف NTFS سازگاری بالایی دارد. این فایل سیستم قادر است حداکثر ظرفیت 16 اگزابایت را پشتیبانی کند. بنابراین در حین انتقال انبوه با هیچ پیام خطایی مواجه نخواهید شد. exFAT با طیف گسترده ای از سیستم عامل ها سازگار است، به همین دلیل است که به عنوان سیستم فایل پیش فرض در کارت های حافظه SDXC مورد استفاده در دوربین ها انتخاب شده است. به عبارت دیگر، تمام کارت های حافظه SDXC با exFAT فرمت می شوند. بنابراین اگر فلش مموری (یا کارت حافظه) با ظرفیت بالاتر از 32 گیگابایت دارید، سیستم فایل exFAT را انتخاب کنید.

نحوه فرمت کردن فلش مموری با سیستم فایل exFAT

قبل از اینکه درایو فلش خود را فرمت کنید، به یاد داشته باشید که با این کار تمام اطلاعات ذخیره شده در درایو پاک می شود. بنابراین قبل از انجام این کار از اطلاعات خود یک نسخه پشتیبان تهیه کنید. برای فرمت کردن فلش با exFAT ابتدا فلش را به کامپیوتر وصل کنید. در This PC روی فلش مموری کلیک راست کرده و Format را انتخاب کنید. در پنجره ظاهر شده گزینه دوم File System است که باید از منوی کشویی exFAT را انتخاب کنید. حالا روی Start و سپس OK کلیک کنید.

منبع: atera